یکی از مواردی که سبب می شود بسیاری از شرکای جنسی به اورال سکس روی بیاورند عدم حاملگی است.

بهتر است بدانید در این نوع رابطه جنسی هرگز بارداری رخ نمی دهد.

اما خبر بد این است که بیماری های مقاربتی از طریق اورال سکس انتقال پیدا می کنند.

هرگونه تماس پوست به پوست با دستگاه تناسلی می تواند باعث انتقال بیماری های مقاربتی شود.

در مورد تماس با ترشحات واژن، آلت تناسلی مردان و مقعد نیز همین امر صادق است.

اگر در دوران بارداری رابطه جنسی دهانی داشته باشید ، احتمال انتقال بیماری های مقاربتی به جنین وجود دارد.

بیماریهای مقاربتی که می توانند از طریق سکس دهانی منتقل شوند به شرح زیرند:

• سوزاک
• کلامیدیا
• سیفلیس
• زگیل تناسلی

گاهی پس از سکس دهانی مشکلات زیر به وجود می آیند:

• گلو درد

• زخم یا زگیل باز در داخل یا اطراف دهان و گلو

• تورم غدد لنفاوی

بنابراین، اگر می خواهید این رابطه را داشته باشید باید به طور منظم به چک آپ بروید.

همچنین، نباید با افراد متعددی در ارتباط باشید.

موارد احتیاطی در زمان برقراری سکس دهانی

قبل از آنکه اورال سکس داشته باشید به این موارد توجه کنید:

• به دندانپزشک مراجعه کنید تا وی وضعیت دهان را بررسی کند.

در صورتی که دهان مشکلی داشته باشد، نباید این رابطه جنسی برقرار شود.

• به طور منظم چک آپ بیماری های مقاربتی بروید.

• در صورت بروز علائم ناخوشایند این موضوع را به شریک جنسی خود نیز انتقال دهید و از او بخواهید او نیز به پزشک برود.

کدام یک از بیماری‌های مقاربتی از طریق رابطه دهانی می‌تواند به من منتقل شود؟

ممکن است بسیاری از ویروس‌های مقاربتی از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شوند، زیرا رابطه جنسی دهانی شامل تماس نزدیک و اغلب تبادل مایعات بدن است.

بیماری‌های مقاربتی از طریق تماس با مایعات بدن یا پوستی که حاوی آن بیماری مقاربتی است گسترش می‌یابد.

بیماری‌های مقاربتی مختلف با سرعت‌های مختلف و از طریق مایعات مختلف بدن پخش می‌شوند.

احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی به عوامل مختلفی بستگی دارد.

بیماری‌های مقاربتی که بیشتر از طریق رابطه جنسی دهانی منتشر می‌شوند شامل موارد زیر است:

تبخال دستگاه تناسلی

تبخال دستگاه تناسلی ویروسی است که از طریق تماس واژن، دهان یا مقعد با کسی که تبخال دارد منتقل می‌شود.

این بیماری بسیار مسری است و در زمانی که شیوع پیدا کرد بسیار فعال‌تر خواهد بود.

علائم اصلی تبخال، بروز زخم‌های تاول مانند در دستگاه تناسلی یا اطراف آن است.

زخم‌ها ممکن است به ران، باسن یا سایر مناطق اطراف نیز گسترش یابند. بسته به نوع تبخال، ممکن است روی دهان، زبان و لب نیز تأثیر بگذارند.

حتی کاندوم‌ها و سایر روش‌های محافظت در برابر موانع ممکن است مانع از گسترش ویروس نشوند.

این امر همچنین در مورد کسی که زخم یا تاول داشته باشد نیز صدق می‌کند یعنی که به طور کامل توسط کاندوم یا سد دندان پوشانده نمی‌شود.

افرادی که تبخال دهانی دارند نیز ممکن است از طریق رابطه دهانی عفونت تبخال را به اندام تناسلی شرکای جنسی خود منتقل کنند.

ممکن است فرد سال‌ها بدون شیوع زخم به تبخال مبتلا بوده باشد.

حتی افرادی که فقط یکبار شیوع داشته‌اند یا حتی هیچ‌گاه علائمی نداشته‌اند و هرگز آزمایش نشده‌اند، ممکن است تبخال داشته باشند.

تبخال تناسلی قابل درمان نیست اما داروها می‌توانند علائم را کنترل کنند.

سوزاک

سوزاک یک عفونت باکتریایی بسیار مسری است که از طریق تماس جنسی با واژن، آلت تناسلی مرد، مقعد و یا دهان فرد مبتلا به بیماری گسترش می‌یابد.
بسیاری از افرادی که به سوزاک مبتلا هستند، هیچ علائمی ندارند.

هنگامی که علائم ظاهر می‌شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات دستگاه تناسلی
• حرکات روده‌ای دردناک
• خارش یا سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشحات سفید، سبز یا زرد از آلت تناسلی مرد
• خونریزی در فواصل پریود

سفلیس

سفلیس نوعی عفونت باکتریایی است که از طریق تماس واژن، دهان، آلت تناسلی، مقعد یا پوستی با زخم‌های سفلیس منتشر می‌شود.

زخم‌ها ممکن است کوچک یا غیرقابل مشاهده باشند، بنابراین تنها راهی که فرد می‌تواند با اطمینان از سفلیس مطلع شود آزمایش است.

سفلیس قابل درمان است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند باعث نارسایی عضو، زوال عقل و سایر مشکلات جدی سلامتی شود.

در ابتدای این بیماری، سفلیس به شکل زخم‌های کوچک تاول مانند ظاهر می‌شود.

این زخم‌ها در محلی که سفلیس وارد بدن می‌شود ظاهر می‌شوند، بنابراین افرادی که از طریق رابطه دهانی به سفلیس مبتلا می‌شوند ممکن است در دستگاه تناسلی یا نزدیک دهان خود زخم داشته باشند.

همانطور که سفلیس گسترش می‌یابد، باعث ایجاد دانه‌هایی می‌شود و به غشاهای مخاطی آسیب می‌رساند.

در مراحل بعدی، می‌تواند در بسیاری از اندام‌ها، از جمله قلب و مغز، مشکلات جدی ایجاد کند.

اچ آی وی و ایدز

اچ آی وی در خون، شیر مادر، مایعات واژن، مایعات مقعدی، منی و حتی در پیشاب وجود دارد.

در مبتلا شدن به این بیماری کافی است که مایعات بدنی که حاوی عفونت است با جریان خون شخص دیگری تماس پیدا کنند.

این می‌تواند به سه روش اتفاق بیفتد:

• از طریق تماس با یک زخم باز، حتی یک زخم کوچک

• از طریق تماس با غشای مخاطی، مانند واژن

• از طریق تماس مستقیم با جریان خون، مانند سوزن‌های مشترک

رابطه جنسی دهانی ارتباط مستقیمی با جریان خون ایجاد نمی‌کند.

برای ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی، مایعات بدن فرد مبتلا باید در تماس با پارگی غشای مخاطی یا زخم شریک جنسی خود باشد.

همچنین هنگامی که فردی که رابطه جنسی دهانی برقرار می‌کند، زخم باز در دهان یا ناحیه دیگری از بدن دارد که با غشای مخاطی گیرنده یا زخم باز تماس می‌گیرد، انتقال ویروس نیز امکان پذیر است.

ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی، نامی است که در آن وضعیت عملکرد سیستم ایمنی بدن فرد به دلیل بیماری مزمن HIV مقاومت ندارد.

ایدز می‌تواند منجر به طیف وسیعی از عفونت‌ها و بیماری‌های غیرمعمول شود اما ایدز نمی‌تواند مستقیماً منتقل شود – فرد قبل از ابتلا به ایدز ابتدا به ویروس HIV مبتلا می‌شود.

اینکه یک ویروس چقدر مسری است ممکن است با گذشت زمان یا با درمان تغییر کند.

به عنوان مثال، در مورد HIV، مقادیر بیشتری از ویروس در خون، ویروس را مسری‌تر می‌کند.