گالف دارو - داروخانه اینترنتی

با بیماری آرتروز بیشتر آشنا شوید

با بیماری آرتروز بیشتر آشنا شوید

 

 

آرتروز چیست؟

 

 

آرتروزبیماری بسیار شایعی است که به این بیماری، ساییدگی مفصل، ورم مفاصل و استخوان‌ها و آماس مفصلی‌استخوانی هم گفته می‌شود. آرتروز یک بیماری تخریبی پیش‌رونده در غضروف مفاصل است به عبارتی آرتروز التهاب مفاصل بدن است. علائم اصلی آرتروز درد و سفتی هستند که با بالا رفتن سن بدتر می شوند. شایع ترین نوع آرتروز، استئوآرتریت و رماتیسم مفصلی هستند. استئوآتریت موجب از بین رفتن غضروف می شود.

اُستئوآرتریت یا آرتروز به علت نازک شدن غضروف مفصلی با استفاده زیاد از مفصل در طول زندگی ایجاد می شود و درنهایت منجر به درد و خشکی مفاصل می شود، اما خشکی صبحگاهی در این بیماری کمتر از آرتریت روماتوئید یا روماتیسم است.

 

 

 

 

 

 

 

آرتروز کودکان:

 

 

این مورد شامل چندین نوع آرتروز است. آرتروز ایدیوپاتیک جوانان که به نام آرتروز روماتوئید جوانان هم شناخته می شود، شایع ترین نوع آرتروز در کودکان است.

آرتروز در کودکی می تواند باعث آسیب دائمی مفاصل شود و برای این موضوع درمانی وجود ندارد. با این حال دوره هایی از بهبودی بین حملات اتفاق می افتد که در آن زمان بیماری خاموش است. این نوع آرتروز هم می تواند در دسته بیماری های سیستم ایمنی یعنی بیماری های خود ایمن قرار بگیرد. بنابراین اگر کودک شما درد ناگهانی زانو داشت و علت آن را نمی دانستید، این درد را نادیده نگیرید.

 

 

 

 

 

 

 

 

فیبرو میالژیا

 

 

این بیماری اغلب در سنین میانسالی یا پس از آن ایجاد می شود اما می تواند کودکان را هم درگیر کند.

علائم احتمالی فیبرومیالژیا:

 

 

  • درد در جاهای مختلف بدن

 

 

  • اختلالات خواب

 

 

  • خستگی

 

 

  • افسردگی

 

 

  • مشکل در تفکر و حافظه

 

 

 

 

فرد بیمار ممکن است دردهای غیر طبیعی و واکنش های شدید به مواردی داشته باشد که برای دیگر افراد دردناک به حساب نمی آید. احساس گزگز و بی حسی در دست و پا، درد فک و مشکلات گوارشی هم می تواند از علائم دیگر بیماری باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آرتروز پسوریازیسی

 

 

این نوع آرتروز اغلب به دنبال بیماری پوستی پسوریازیس ایجاد می شود. آرتروز پسوریازیسی بین 6 تا 42 درصد از افراد دچار پسوریازیس را درگیر می کند. بیشتر بیماران ابتدا دچار پسوریازیس می شوند و سپس آرتروز می گیرند، اما گاهی آسیب های مفصلی قبل از پیدا شدن مشکلات پوستی اتفاق می افتد.

 

علت اصلی آرتروز پسوریازیسی شناخته شده نیست، اما به نظر می رسد به مشکلات سیستم ایمنی که بافت های خودی را بیگانه محسوب می کند، مربوط باشد. این موضوع منجر به حمله سلول های ایمنی به سلول ها و بافت های سالم بدن می شود که مشکل التهاب در مفاصل و تقسیم بیش از حد سلول های پوستی را ایجاد می کند. در نتیجۀ این اتفاقات آسیب مفصلی هم رخ می دهد.

 

 

عواملی که ریسک ابتلا به آرتروز پسوریازیسی را افزایش می دهند:

 

 

  • بیماری پسوریازیس

 

 

  • سابقۀ فامیلی

 

 

  • سن بین 30 تا 50 سال

 

 

 

افرادی که آرتروز پسوریازیسی دارند، بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر بیماری های قلبی - عروقی از جمله چاقی (افزایش BMI) و چربی زیاد (افزایش تری گلیسیرید) هستند.

 

 

 

 

 

 

 

 

نقرس

 

نقرس به علت تشکیل شدن کریستال های اسیداوریک یا منوسدیم اورات در بافت ها و مایعات بدن ایجاد می شود. این اتفاق زمانی می افتد که بدن فرد میزان زیادی اسیداوریک تولید کند یا کلیه ها توانایی ترشح میزان کافی از اسیداوریک به ادرار را نداشته باشند. نقرس باعث درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در مفاصل می شود که همراه با قرمزی، گرمی و تورم است. نقرس حاد معمولاً به شکل مفصل قرمز، گرم و متورم به همراه درد شدید خود را نشان می دهد.

 

 

 

 

 

 

 

 

اسکلرودرمی

 

 

 

اسکلرودرمی به گروهی از بیماری ها گفته می شود که بافت همبند را در بدن درگیر می کنند. بیمار احتمالاً دارای بخش های خشک و سخت روی پوست است. بعضی از انواع این بیماری می تواند ارگان های داخلی و شریان های کوچک را تحت تأثیر قرار دهد. بافت زخم مانندی روی پوست تشکیل شده و منجر به آسیب می شود. علت این موضوع هنوز به خوبی مشخص نیست. این بیماری افراد بین 30 تا 50 ساله را درگیر می کند و می تواند همراه با بیماری های خود ایمن دیگر مانند لوپوس رخ دهد. اسکلرودرمی هر فردی را به گونه ای متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. عوارض آن شامل مشکلات پوستی، ضعف قلبی، آسیب ریه، مشکلات گوارشی و نارسایی کلیه است.

 

 

 

 

 

 

 

 

لوپوس

 

 

لوپوس هم نوعی بیماری خود ایمن است. به این معنی که سیستم ایمنیْ آنتی بادی هایی را علیه بدن تولید می کند که منجر به التهاب گسترده در بدن و آسیب بافت ها می شود. در این بیماری دوره های شعله ور شدن و خاموشی وجود دارد. لوپوس ممکن است در هر سنی رخ دهد اما شروع آن اغلب بین سنین 15 تا 45 سال است. به ازای هر یک مردی که دچار لوپوس می شود، بین 4 تا 12 زن لوپوس می گیرند. لوپوس می تواند مفاصل، پوست، مغز، ریه ها، کلیه ها، عروق خونی و دیگر بافت ها را تحت تأثیر قرار دهد. علائم آن شامل خستگی، درد، تورم مفاصل، راش ها و ضایعات پوستی و تب است. علت این بیماری مشخص نیست اما می تواند با عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی در ارتباط باشد.

 

آگاه باشید که گاهی لوپوس می تواند ناشی از عوارض دارو باشد یعنی:

 

داروی هیدرالازین ( داروی ضد فشار خون)، پروکائین آمید ( داروی آریتمی قلبی ) و برخی داروهای آنتی که برای درمان سل تجویز می شوند از جمله داروهایی هستند که احتمال ابتلا به لوپوس را افزایش میدهند.

 

 

علائم بیماری لوپوس بسته به نوع و شدت آن متفاوت است. علائم این نوع از آرتروز به صورت ناگهانی ظاهر می شود و از حالت خفیف تا شدید متغییر است. شایع ترین علائم بیماری لوپوس می توان به:

 

 

خستگی دائمی

 

 

تب های نگهانی و بی مورد

 

 

از دست دادن اشتها و کاهش وزن

 

 

درد، خشکی و تورم مفاصل و ماهیچه‌ها

 

 

تورم در پاها یا اطراف چشم‌ها

 

 

تورم غدد یا غدد لنفاوی

 

 

ضایعه‌ی پروانه‌ای شکل بر روی صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و پل بینی یا وجود ضایعات در سایر قسمت‌های بدن

 

 

ضایعات پوستی که با قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر و یا بدتر می‌شوند (حساسیت به نور)

 

 

انگشتان دست و پا که در هنگام سرد شدن و یا در دوره‌های استرس زا سفید یا آبی می‌شوند

 

 

زخم دهان و بینی

 

 

تنگی نفس

 

 

درد قفسه سینه در اثر تنفس عمیق

 

 

خشکی چشم‌ها

 

 

ریزش غیر معمول موها

 

 

سردرد، گیجی و از دست دادن حافظه

 

 

 

 

 

 

امیدواریم این مطالب برای شما مفید باشند.

 

 


ثبت نظر