اگر چه بسیاری از غذاها در رژیم غذایی نقرس حذف می‌شوند، اما برخی از مواد غذایی کم پورین هستند که مبتلایان به نقرس می‌توانند آن‌ها را دریافت نمایند. غذاهای کم پورین آن‌هایی هستند که کمتر از ۱۰۰ میلی گرم پورین به ازای هر ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم) دارند.
در ادامه، برخی از غذاهای کم پورین که به طور کلی برای افراد مبتلا به نقرس ایمن هستند، نام برده می‌شوند.
این مواد غذایی شامل
• میوه‌ها: همه میوه‌ها معمولا برای نقرس مفید هستند.
• حبوبات: همه حبوبات خوب هستند از جمله عدس، لوبیا، سویا و توفو.
• آجیل: همه آجیل‌ها و دانه‌ها.
• غلات کامل: شامل جو، برنج قهوه‌ای و جو است.
• محصولات لبنی: تمام لبنیات بی‌خطر هستند، اما به نظر می‌رسد لبنیات با چربی کم بسیار مفید باشد.
• تخم مرغ.
• نوشیدنی‌ها: قهوه، چای و چای سبز.
• گیاهان و ادویه‌ها: تمام گیاهان و ادویه‌ها.
• روغن‌های گیاهی: از جمله روغن زیتون و کتان.
غذاهای مضر برای نقرس
اگر در معرض حملات ناگهانی نقرس هستید از مواد فرآوری شده اجتناب نمایید.
این‌ها غذاهای حاوی بیش از ۲۰۰ میلی گرم پورین به ازای هر اونس (۱۰۰ گرم) هستند.
همچنین باید مواد غذایی با فروکتوز بالا و نیز مواد غذایی با مقدار پورین بالا که شامل ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم پورین به ازای هر اونس ۳.۵ است، اجتناب نمایید.
این غذاها ممکن است حمله نقرس را تشدید کنند.
در این جا چند غذای با بیشترین پورین، و نیز غذاهای با فروکتوز بالا برای جلوگیری از تشدید حملات نقرس، معرفی می‌شوند:
• تمام گوشت اندام‌ها: شامل کبد، کلیه‌ها، مغز
• گوشت شکار: نمونه‌هایی از جمله قرقاول، گوشت گوساله و گوشت گوزن و آهو
• ماهی: شاه ماهی، ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، ماهی تن، ساردین، ماهی کولی و ماهی روغنی کوچک و سایر ماهی‌ها
• سایر غذاهای دریایی: مانند میگو
• نوشیدنی‌های شیرین: به خصوص آب‌میوه‌ها و نوشابه‌های شیرین
• قند اضافه شده: عسل، و شربت ذرت با فروکتوز بالا
علاوه بر این، باید از کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند نان سفید، کیک و کلوچه‌ها اجتناب شود.
اگر چه آن‌ها پورین یا فروکتوز زیادی ندارند، ولی سبب کاهش سطح آن دسته از مواد مغذی می‌شوند که سطوح اسید اوریک خون را افزایش می‌دهند.
بنابراین، به طور خلاصه، گوشت قرمز، بوقلمون، اکثر ماهی‌ها، نوشیدنی‌های شکر دار، مارچوبه، گل کلم، اسفناج، و قارچ، و جگر، جزء غذاهای بسیار مضر برای بیماران مبتلا به نقرس می‌باشند و مصرف آن‌ها باعث تشدید حملات نقرس در این بیماران می‌گردد.
غذاهای پورین دار چیست؟
تغییرات رژیم غذایی می تواند به کاهش سطوح اسید اوریک در خون کمک کند.
از آنجا که مواد شیمیایی پورین ها بواسطه بدن به اسید اوریک تبدیل شده، باید از خوردن غذاهای غنی از پورین اجتناب شود.
غذاهای سرشار از پورین عبارتند از: گوشت، صدف و جگر، مغز و کلیه ها.
محققان گزارش نموده‌اند که مصرف گوشت یا غذاهای دریایی خطر حملات نقرس را افزایش می‌دهند.
به طور کلی، پورین‌ها ترکیباتی هستند که به طور طبیعی در بدن شکل می‌گیرند.
زمانی که آن‌ها تجزیه می‌شوند به اسید اوریک تبدیل می‌گردند.
از این رو، کنترل مصرف مواد غذایی سرشار از پورین می‌تواند به کاهش مقدار اسید اوریک در خون شما کمک کند، به ویژه زمانی که به نقرس مبتلا هستید.
از جمله منابع غذایی با محتوای پورین زیاد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• جگر، قلوه، دنبلان و اندام‌های دیگر
• گوشت گاو و گوسفند
• ماهی‌های چرب و غذاهای دریایی مانند ساردین، تن، و میگو. نیازی نیست به طور کامل از مصرف این مواد غذای یپرهیز کنید، اما باید حد اعتدال را رعایت نمایید.
• سوسیس
• پنیرهای بسیار تخمیر شده
• برخی سبزی‌ها مانند مارچوبه، نخود فرنگی، اسفناج، و گوجه فرنگی.
یک گزینه معقول مصرف یک یا دو بار در هفته از این نوع سبزی‌ها می‌باشد.
البته، در کنار همه موارد بیان شده توصیه می‌شوند جهت دریافت رژمی غذایی مناسب و نیز کنترل وزن خود در صورت ابتلا به نقرس، حتما با متخصص تغذیه مشورت نمایید.
بیماران نقرس چه تغییراتی را باید در زندگی خود ایجاد کنند؟
علاوه بر رژیم غذایی، با ایجاد تغییرات ساده ای در سبک زندگی می توانید خطر حملات نقرس را در خود کاهش دهید.
این تغییرات عبارتند از:
کاهش وزن در بیماران نقرس
اگر نقرس دارید، افزایش بیش از حد وزن می تواند خطر حملات نقرس را در شما افزایش دهد.
چاقی یکی از عوامل ایجاد مقاومت به انسولین است.
مقاومت به انسولین باعث کاهش عملکرد کلیه ها و افزایش خطر ابتلا به نقرس می شود.
مقاومت به انسولین وضعیتی است که در آن بدن با وجود ترشح زیاد انسولین نمی تواند گلوگز را برای تامین انرژی وارد سلول ها کند.
در نتیجه به طور همزمان میزان انسولین و گلوکز خون افزایش پیدا می کند.
مقاومت به انسولین همچنین باعث افزایش سطح اسید اوریک خون می شود.
بررسی ها نشان می دهد که کاهش وزن می تواند به کاهش مقاومت به انسولین و کاهش سطح اسید اوریک بدن کمک کند.
با این حال باید از رژیم های لاغری شدید پرهیز کنید.
روند کاهش وزن باید زیر نظر یک متحصص رژیم درمانی و به صورت تدریجی صورت بگیرد.
زیرا گرسنگی های طولانی مدت و رژیم های کم کربوهیدرات می توانند خطر حملات نقرس را افزایش دهند.
رژیم درمانی همراه با مصرف دارو باعث بهبودی سریع تر در بیماران مبتلا به نقرس می شود.
ورزش و بیماران نقرس
ورزش منظم راه دیگری برای پیشگیری از حملات نقرس است.
ورزش علاوه بر اینکه باعث پیشگیری از چاقی و حفظ تناسب اندام می شود، به شما کمک می کند که سطح اسید اوریک بدن خود را هم کاهش دهید.
بررسی ها نشان می دهد کسانی که هر روز بیش از 8 کیلومتر پیاده روی می کنند 50٪ کمتر در معرض خطر ابتلا به نقرس قرار دارند.
ورزش های هوازی، قدرتی و کششی به کاهش درد و التهاب مفاصل کمک کرده و دامنه حرکت شما را افزایش می دهند.
با این حال پیش از انجام تمرینات ورزشی حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.
مصرف آب در بیماران نقرس
کم آبی می تواند خطر حملات نقرس را افزایش دهد.
مصرف آب کافی باعث می شود که اسید اوریک اضافه از طریق کلیه ها از بدن دفع شود.
بررسی ها نشان می دهد خطر ابتلا به نقرس در افرادی که روزانه 8 لیوان آب مصرف می کنند 40 درصد کمتر از افرادی است که آب و مایعات کافی در طول روز دریافت نمی کنند.
اگر ورزش می کنید آبرسانی کافی به بدن اهمیت بیشتری پیدا می کند، زیرا بدن شما در حین ورزش مقدار زیادی آب از طریق عرق از دست می دهد.
بنابراین برای پیشگیری از تشدید بیماری باید با مصرف آب کافی مایعات از دست رفته بدن را جبران کنید.
مصرف مکمل ویتامین C و بیماران نقرس
ویتامین C یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که باعث کاهش آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد و همچنین کاهش اسید اوریک بدن می شود.
به همین علت مصرف منظم مکمل های ویتامین C می تواند از عود مجدد حملات نقرس در شما پیشگیری کند.
بررسی ها نشان می دهد که مصرف ویتامین C باعث افزایش دفع اسید اوریک از طریق کلیه ها می شود.
به این ترتیب سطح اسید اوریک خون کاهش قابل توجهی پیدا کرده و خطر حملات نقرس در شما کمتر می شود.
میوه هایی مانند کیوی و مرکبات و همچنین سبزیجاتی از جمله اسفناج، فلفل دلمه و کلم بروکلی دارای مقادیر خیلی زیادی از ویتامین C می باشند.
مصرف این میوه ها و سبزیجات می تواند در کاهش سطح اسید اوریک بدن و پیشگیری از حملات نقرس به شما کمک کند.
