گالف دارو - داروخانه اینترنتی

سندرم نفروتیک در کودکان چیست؟

سندرم نفروتیک در کودکان چیست؟

سندرم نفروتيك چيست؟

سندرم نفروتیك یکی از بیماریهای مهم کلیوی کودکان است که از خصوصیات آن بروز ورم، دفع مقادیر زیاد پروتئین در ادرار، پایین بودن سطح آلبومین خون، و بالابودن چربی های خون میباشد.

این بیماری در هر سنی میتواند اتفاق بیافتد. از خصوصیات سندرم نفروتیك عودهای مکرر آن میباشند.

علل سندرم نفروتیک در کودکان

سندرم نفروتیک در کودکان در بیشتر موارد به صورت بیماری با تغییر اندک است.

این بدین معنی است که در نمونه برداری بافتی کلیه ها نرمال به نظر می آیند.

علت سندرم نفروتیک در کودکان مشخص نیست.

سندرم نفروتیک در کودکان در مواقعی در اثر یک مشکل کلیوی یا شرایطی چون شرایط زیر ایجاد می شود:

• گلومرولواسکلروز. وضعیتی است که در آن کلیه ها دچار اسکار می شوند.
• گلومرولونفریت. التهاب داخل کلیه ها
• عفونت. مانند ایدز یا هپاتیت
• لوپوس
• دیابت
• کم خونی داسی شکل
• در موارد نادر انواعی از سرطان مانند لوسمی، مالتیپل میلوما یا لنفوم

چگونه سندرم نفروتيك را تشخيص ميدهيم؟

سه ویژگی آزمایشگاهی سندرم نفروتیك عبارتند از:

• از دست دادن پروتئین در ادرار
• سطح بالای چربیهای خون
• سطح پایین پروتئینهای خون

تستهای آزمایشگاهي ابتدایي

• استفاده از نوار ادرار اولین تستی است که در تشخیص سندرم نفروتیك استفاده میشود.
• در آزمایش طبیعی نوار ادرار میزان پروتئین منفی میباشد.
• وجود + 3 یا +4پروتئین در یك نمونه ادرار نشان دهنده احتمال وجود سندرم نفروتیك است.

یادآوری میشودکه وجود مقادیرکم آلبومین در ادرار برای تایید تشخیص سندرم نفروتیك اختصاصی نیست و تنها بیان کننده دفع ادراری پروتئین میباشد اما رد کننده سندرم نفروتیك هم نیست و بررسی بیشتر جهت تعیین مقدار دقیق دفع ادراری پروتئین لازم میباشد.

یافته های مهم تشخيصي در سندرم نفروتيك عبارتند از:

ورم - دفع پروتئين در ادرار - پایين بودن آلبومين خون - بالا بودن چربيهای خون

آزمایشهای خون

یافته های مهم آزمایشگاهی سندرم نفروتیك که با دفع بالای پروتئین در ادرار همراه است، عبارتند از آلبومین پائین خون و بالا بودن کلسترول.


تستهای تکميلي

وقتی تشخیص سندرم نفروتیك ثابت شد، در برخی موارد تستهای تکمیلی دیگری انجام میگیرد که این آزمایشات مشخص میکنند که آیا سندرم نفروتیك اولیه(ایدیوپاتیك)و یا ثانویه بوده و همچنین میتوانند وجود مشکلات یا عوارض مرتبط با آن را مشخص نمایند.

نمونه برداری از بافت كليه یا بيوپسي كليه

نمونه برداری کلیه یکی از مهم ترین روش های تشخیصی در بیماران کلیوی است که جهت تعیین دقیق نوع
بیماری یا علت سندروم نفروتیك مقاوم به درمان یا با عودهای مکرر به کار میرود.

نمونه کوچك به کمك یك سوزن، و در کودکان کوچکتراز طریق جراحی باز، از بافت کلیه برداشته و در
آزمایشگاه پاتولوژی تحت بررسی قرار میگیرد.

خوشبختانه در اغلب موارد سندرم نفروتیك نوع اولیه کودکان نیازی به نمونه برداری از کلیه ها ندارد.

درمان

مهم ترین درمان سندرم نفروتیک در کودکان داروهای استروئیدی هستند اگر اگر کودک دچار عوارض جانبی شود روش های دیگری به کار گرفته می شوند.

بیشتر کودکان تا اواخر نوجوانی دچار بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان می شوند و به استروئیدها نیاز دارند.

استروئیدها

داروی استروئیدی پردنیزولون برای درمان سندرم نفروتیک در کودکانی که برای اولین بار این بیماری در آن ها تشخیص داده شده است به مدت 4 هفته تجویز می شود و در روز های بعد از 4 هفته با دوز کمتر ادامه می یابد.

این از نشت پروتئین از کلیه ها به داخل ادرار پیشگیری کرده و به درمان سندرم نفروتیک در کودکان کمک می کند.

زمانی که پردنیزولون برای مدت کوتاهی به منظور درمان سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شود، معمولا عوارض جانبی در طولانی مدت دیده نمی شود در حالی که بعضی از کودکان ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

• افزایش اشتها
• افزایش وزن
• قرمزی گونه ها
• تغییرات خلقی

بیشتر کودکان به پردنیزولون برای درمان سندرم نفروتیک در کودکان پاسخ می دهند؛ میزان پروتئین ظرف چند هفته در ادرار آن ها کمتر شده و تورم ناشی از آن برطرف می گردد.

این دوره بهبودی در سندرم نفروتیک در کودکان نام دارد.

دیورتیک ها

دیورتیک ها معمولا برای کاهش تجمع مایعات ناشی از سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شوند.

این ها با افزایش مقدار ادرار تولید شده در درمان سندرم نفروتیک در کودکان نقش دارند.

پنی سیلین

این آنتی بیوتیک در دوران بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان به منظور پیشگیری از بروز عفونت تجویز می شود.

تغییر در رژیم غذایی

برای پیشگیری از احتباس آب و بروز ادم در سندرم نفروتیک در کودکان، مصرف غذاهای کم نمک توصیه می شود.

این به معنی پرهیز از مصرف مواد غذایی فرآوری شده و اضافه نکردن نمک به خوراکی های مصرفی است.

داروهای دیگر

زمانی که استروئیدها نمی توانند علائم را کنترل کنند و کودکان دچار عوارض جانبی شده اند، داروهای دیگری به همراه استروئید ها برای درمان سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شوند.

این داروها شامل موارد زیر هستند:

• لوامیزول

• سیکلوفسفامید

• سیکلوسپورین

• تاکرولیموس

• میکوفنولات

• ریتوکسیمب

عوارض سندرم نفروتيك چيست؟

عوارض احتمالی سندرم نفروتیك شامل افزایش ریسك عفونتها، لخته شدن خون در وریدها (ترومبوز ورید عمقی)، افزایش فشارخون، نارسایی کلیه و عوارض مرتبط به درمان میباشند.


ثبت نظر