فولیکولیتیس نوعی بیماری پوستی شایع است که به‌طور عمده به ورود باکتری به فولیکول مو یا انسداد منافذ پوستی مربوط به آن ایجاد می‌شود.
فولیکولیتیس موجب قرمزی و تورم فولیکول‌های مو شده و می‌تواند با خارش یا درد همراه باشد.
فولیکولیتیس چیست؟
فولیکول‌های مو حفره‌های پوستی کوچکی هستند که مو از آنها رشد می‌کند.
این حفره‌ها در همه جای بدن به‌جز لب‌ها، کف دست و کف پای شما وجود دارند.
بعضی عوامل با تحریک فولیکول‌های مو می‌توانند موجب ورم و قرمزی این فولیکو‌ل‌ها شوند و فولیکولیتیس را ایجاد کنند.
این بیماری بیشتر در گردن، ران، باسن و زیربغل نمایان است و در بیشتر موارد با خوددرمانی از بین می‌رود اما شاید نیاز باشد که در موارد شدید به پزشک مراجعه کنید.
انواع مختلف فولیکولیتیس اسامی متفاوتی دارد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• جوش اصلاح؛
• خارش سلمانی؛
• جوش وان حمام؛
• تاول بعد از اصلاح.
چرا فولیکولیتیس ایجاد می شود؟
عامل اصلی این عارضه باکتری استاف (استافیلوکوکوس) است.
این باکتری به صورت طبیعی روی پوست زندگی می کند و هیچ مشکلی برای بدن ایجاد نمی کند.
اما اگر به طور مثال پوست زخم شود و این باکتری بتواند وارد بدن شود، آن وقت می تواند مشکل آفرین باشد.
عوامل دیگری نیز می توانند در بروز فولیکولیتیس نقش داشته باشند که در ادامه به مهم ترین آنها اشاره می کنیم:
• پوشیدن لباس هایی که بسیار چسبان و تنگ هستند و یا با پوست اصطکاک دارند.
• تعرق بسیار یا قرار گرفتن در تماس با موادی که فولیکول را تحریک می‌کنند.
• انسداد فولیکول ها توسط محصولات پوستی حاوی چربی.
• از بین بردن موهای زائد از طریق روش هایی همچون اصلاح، استفاده از موم یا چیدن مو.
• ابتلا به بیماری های پوستی مانند جوش یا درماتیت.
• استفاده طولانی مدت از بعضی داروها مثل آنتی بیوتیک یا کرم های استروئیدی.
• بریدگی یا زخم عفونی شده که به باکتری اجازه انتشار در نزدیکی فولیکول مو را می دهد.
• سیستم ایمنی تضعیف شده بر اثر ابتلا به بیماری هایی مثل دیابت، اچ.آی.وی (HIV) یا سرطان.
علائم فولیکولیتیس چیست؟
علائم فولیکولیتیس می تواند شامل موارد زیر باشد که برای مدت کوتاه و یا طولانی در شخص دیده شود:
• تاول های کوچک قرمز
• جوش های زرد یا سر سفید
• زخم های پوسته پوسته
• زخم های چرکی
• التهاب پوست
• حساسیت پوست
• احساس خارش و درد در پوست
• قرمز شدن پوست
• تب خفیف
عوارض این بیمای چیست؟
این بیماری عارضه جدی ندارد اما می تواند باعث بروز مشکلات زیر شود:
• ریزش موی دائم ناشی از آسیب فولیکول
• جای زخم یا ایجاد لکه های تیره
• عفونت مکرر فولیکول
• فورونکولوز یا ایجاد کرک زیر پوست
• سلولیت یا عفونت پوست
• سرایت عفونت به نواحی دیگر بدن
درمان ها
فولیکولیتیس خفیف، بدون هیچ درمانی ممکن است از بین برود.
برای کمک به بهبود خود و کاهش نشانه ها می توانید از راه های زیر بهره ببرید:
– منطقه آلوده را پاک کنید.
– دو بار در روز آن منطقه را با آب گرم و صابون آنتی باکتریال شست و شو دهید.
هر بار که شست و شو می دهید از لباس و حوله جدیدی استفاده کنید.
– از نمک استفاده کنید: یک قاشق چای خوری نمک را با دو فنجان آب مخلوط کنید و سپس آن را روی لیف حمام خود ریخته و روی پوست مبتلا بگذارید. همچنین شما می توانید از سرکه سفید نیز استفاده کنید.
– ژل ها، کرم ها و شست و شو: از آنتی بیوتیک هایی که برای فروش بدون نسخه مجاز هستند، بر روی پوست خود بمالید.
اگر خارش دارید، می توانید از لوسیون بلغور جو دوسر و یا کرم هیدروکورتیزون استفاده کنید.
این کار به جلوگیری از خاراندن و تحریک در اثر اصلاح یا لباس زبر و خشن در منطقه آلوده کمک می کند.
اگر این روش های خود درمانی جواب نداد، ممکن است دستور پزشک به شما جواب بدهد که شامل موارد زیر است:
– کرم آنتی بیوتیک، در صورتی که فولیکولیتیس شما ناشی از وجود باکتری باشد؛ از قرص فقط برای موارد شدید تر استفاده می شود.
– کرم ها، شامپوها و یا قرص های ضد قارچ، در صورتی که بیماری ناشی از یک قارچ باشد.
– کرم استروئید برای کاهش تورم
چطور می توانم از فولیکولیتیس پیشگیری کنم؟
برای کاهش ریسک ابتلا به فولیکولیتیس، از پوشیدن لباس هایی که پوست شما را تحریک می کند، گرما، تعریق پوست مثل پوشیدن دستکش پلاستیکی، چکمه های بلند و لیکرا دوری کنید.
استفاده از روغن های پوستی و سایر محصولات پوستی که حاوی روغن هستند را محدود کنید.
آنها می توانند باکتری ها را در همان نقطه متوقف کرده و در نتیجه باعث ایجاد بیماری می شوند.
کارهای دیگری که می توانید انجام دهید شامل موارد زیر است:
– تنها در صورتی به داخل وان آب داغ بروید که مطمئن باشید وان شما تمیز و خوب محافظت شده است.
– از حوله تمیز، تیغ تمیز و تیز و دیگر وسایل مراقبت شخصی استفاده کرده و از به اشتراک گذاشتن آنها با دیگران خودداری کنید.
– دست های خود را زود به زود بشوئید.
